dinsdag 19 augustus 2008

Mijn vast adres

Ondertussen is er al weer heel wat gebeurt hier..

Maar eerst zal ik jullie vertellen hoe mijn familie nu juist ineenzit.

Ik heb een mama (maria) en een papa (Paulo) Die zijn al redelijk oud..

Ik heb 3 zussen en 2 broers. Paula is de oudste, 34 jaar. Zij is al getrouwd en heeft 2 dochters.

Dan hebben we Paulo, Die is 32 jaar en die heeft ook al 1 dochter. Dan hebben we Leonardo, die is 29 jaar en woont in brasilia. Nair is de 2de dochter en zij is 27 jaar en is getrouwd. Raida is 25 jaar en zij woont als enige hier nog thuis bij mij (Samen met de mama en papa natuurlijk). Dus ik woon niet alleen met haar zoals ik jullie eerst had verteld. Maar eigelijk komt iedereen hier bijna dagelijks.

Voor diegene die zin hebben om mij een briefje of postpakketje optesturen, dit is het adres :


Christine Symons

Av. Jarbas Oliveira Souto 54

Canabrava

Unaí MG

38610-000

Brasil


Zo en als je van mij een briefje wil ontvangen.. Stuur dan je adres door in een mail ofzo... :-)


Ik zal jullie nog even kort vertellen wat ikhier nog allemaal heb gedaan..

Ik ben vooral nog naar vrienden en buren geweest en in de voormiddag naar school.

Wat nog steeds fijn is en ik heb al meer vrienden gemaakt op school en buiten de school.


Vorige week ben ik vaak naar de kledingwinkels gegaan met Nair. Want afgelopen weekend was het hier hét festival van Unaí en daar moest je een kleedje dragen met véééél kleuren.

Dus zijn we de hele tijd opzoek gegaan naar de geschikte kleren.. Wat echt moeilijk was.. want geloof mij , de mode is hier afschuwelijk! Uiteindelijk toch een kleedje gevonden.. Daar hebben we 3 namiddagen over gedaan.. Maar ik heb een kleedje voor het festival.


Woensdag ben ik ook naar de plaatselijke voetbal club geweest, want het was hier precies een kleine schande dat ik geen voetbal speel. Daar ben ik dan gaan kijken of ik het eventueel zou willen doen..En dan heb ik besloten om hier voetbal te spelen. Nu nog voetbalschoenen enzo kopen en ikkan beginnen. :D Dat zal goed zijn, dan werk ik aan mijn conditie zodat ik hier niet als bigmama op het einde van het jaar vertrek :D


Zaterdag was het dan hét festival van Unaí.. Dat was echt super fijn ! Veel sfeer en veel volk.

Ik heb me daar echt goed geamuseerd.. Hopelijk komen er nog meer van die feestjes.


Ik heb ook wat fotos toegevoegd:


Dit Is Raida en ik, voor we vertrekken naar het festival.
(dit is wat ik bedoel, veeel kleuren) ik ben dat echt niet gewoon zoveel kleuren.
Dit is de schoonbroer van mijn mama, bij de bbq. Dat wordt hier heel vaak gedaan en das altijd met suuper veel vlees erop. Wat nu op de bbq ligt was voor 8 man!
Dit is mijn huis. Het staat er niet helemaal op, maar toch voor het grootste deel wel.
Deze foto is getrokken tijdens een familiefeest bij mij thuis. En natuurlijk werd er gebarbecued en veel gedronken!
Naast mij staat de broer van mijn papa, daarnaast Carlos( de man van Nair) en daarnaast staat Douzine ( de man van Paula)
Toffe mannen! :D

maandag 11 augustus 2008

Eerste schooldagen

Vorige week ben ik voor het eerst naar de braziliaanse school geweest.
Om 6u ging de wekker af en moest ik me klaarmaken om naar school te gaan. Geen ontbijd, want dat koop je op school. U snel klaarmaken, want om 6u30 komt er een schoolbusje me ophalen en brengt die mij en de andere kinderen naar school. Om 7uur beginnen hier de lessen, ale les kan je het eigelijk niet noemen.. Die doen hier in de klas echt wat ze willen, slapen, rondlopen, eten, praten, zingen, dansen ... En de leerkracht( als die al komt opdagen, want vaak komen die niet) die staat rustig vanvoor les te geven voor diegenen die even opletten. Wat wel vreemd is die spreken de leerkracht aan bij de voornaam en als die leerkracht geen zin heeft om les te geven dan doet die gewoom mee met de leerlingen. Al mijn klasgenoten zijn echt wel vriendelijk en die proberen me alles duidelijk te maken zodat ik toch een beetje kan volgen wat ze allemaal zeggen en die vragen heel de tijd vragen aan mij..
Eerst heb je 3uur les, dan even pauze en kan je ontbijd kopen ( en dat is hotdogs, frisdrank snoep.. algoed kan je ook een soort kaasbroodje kopen en dat is nog een normaal ontbijd)
Daarna heb je nog 1 of 2 uur les. De school eindigt hier om 11.20u of 11.30u
En op vrijdag is het hier de traditie dat we voor de speeltijd samenkomen op het voetbalplein en wordt het braziliaans volkslied gezongen en wordt de vlag van brazilie opgehangen. Daarna wordt er ook nog een gebed gezged en dan moet je zo u armen in de lucht steken.. Echt grappig om te zien.
En hier in brazilie zijn de olympische spelen een groot gebeuren, want op vrijdag hadden we enkel de 2 eerste uren les ( maar de leerkracht was niet gekomen, dus hadden we geen les) en daarna keken we naar de opening van de olympische spelen en dat tot de school gedaan was.. Iedereen wachten vol spanning op wanneer Brazilie voorbij kwam, maar toen Belgie voorbij kwam was ik zo aant juichen en dan toen brazilie voorbij kwam waren die hier allemaal aan het juichen.. Echt zo precies of ze waren gewonnen..
Na het school dan ga ik vooral naar Nair en gaan we samen dingens doen zoals winkelen naar vrienden gaan. En s avonds gaan we hier altijd naar een bar ofzo..
Ik vind het hier echt wel fijn. Alleen die eten hier echt suuuper veel!! Ik kan echt al dat eten niet aan :D
In het weekend is het hier vooral op bezoek gaan bij vrienden en familie..
Ik ben zaterdag eens gaan kijken naar de capoeira les, misschien dat ik dat hier wel ga doen..
Daarna zijn we naar een vriend gegaan en die heeft een zwembad, eindelijk nog is kunnen zwemmen en ze hebben me hier ook al zo een soort dans aangeleerd ( ben de naam wel vergeten).
Ik heb hier ook al op zen typisch braziliaans gevoetbald op bloten voeten..
Die mannen van hier die drinken in het weekend echt van 11u smorgens totdat ze gaan slapen bier.. en als ze het bier even beu zijn dan drinken ze wodka of cachaca. En dan daarna rijden die rustig naar huis, ookal zijn die zo zat als iets..
En wat hier ook vreemd is, soms ontstaat hier door de warmte zo een klein brandje langs de weg en er is echt precies niemand die de moeite doet om dat te doven..
Ik ga het hier bij laten.. Volgende keer schrijf ik meer over wat ik hier allemaal doe enzo..
Xx

zondag 3 augustus 2008

Mijn eerste dagen in brazilie

Ok hier is eindelijk mijn eerste berichtje vanuit brazilie..
De vluchten waren zeer lang, maar door de andere afs-ers erbij viel het allemaal wel mee.
Toen we in sao paulo aankwamen, moest ik nog een andere vlucht nemen naar brasilia.
daar ontmoete ik een duits meisje dat ook in unai voor een jaar blijft. Tijdens het wachten op onze vlucht was de duitse heel vreemd en toen we hier aankwamen deed we nog steeds vreemd. Mijn gastzus stond me optewachten en de familie van het duits meisje ook, dan gingen we samen naar die familie thuis en aten we, ik vond het eten echt lekker, ze eten hier wel die frietjeschips ( van in belgie) als frieten bij het avondeten en dan samen met rijst.
Daarna gingen we naar mijn nieuw huis.. het is een groot huis en nog redelijk mooi ingericht, voor hier dan :-) De familie hier is heel vriendelijk, buiten de papa, die zegt geen woord tegen me en ontwijkt me, denkik. Maar die praat ook niet tegen de andere familieleden precies..
Meestal ga ik hier met men gastzus naar haar vrienden en vriendinnen op bezoek.. iedereen zegt altijd amai jij bent zo wit en mijn gastzus verteld ook tegen iedereen dat ik een jas bij heb en dan begint iedereen met me te lachen, want blijkbaar gebruik je dat hier niet.. Het weer valt nu nog mee, tis hier wel altijd warm ( rond de 25-30 graden) maar nu kan ik het nog redelijk aan.. Pas in september begint het écht warm te worden zeggen ze.
Morgen ga ik voor de eerste keer naar school (Ahja, mijn school is tocg geen 200km van me. en daar ben ik blij om :-)
i ben benieuwd hoe het hier gaat zijn en hoe de jongeren van mijn leefdtijd zijn, want nu ga ik eigelijk vooral om met mensen van boven de 20 jaar of jonger dan 15..
De taal lukt me al een beetje, ik kan al wel wat verstaan, maar zelf iets zeggen lukt me nog niet goed. Maar ik luister hier veel naar de mensen en probeer al iets terug te zeggen.
Het is toch moeilijker dan verwacht.. de aanpassing en de taal enzo.. Ik mis jullie allemaal echt hard!! maar ik denk vanaf ik hier meer kan zeggen en meer vrienden heb om met optetrekken zal het wel beter zijn hoop ik.
Ik weet nog niet goed hoe ik hier fotos op de computer moet zetten, maar vanaf ik weet laat ik er zien.